Drogowskazy ks. Jerzego Popiełuszki na cały rok – cytaty

Przygotowałam dla siebie i dla Was 12 drogowskazów na cały rok, czyli garść cytatów z nauki ks. Jerzego Popiełuszki o życiu. Zapraszam.

1. „Prośmy Boga o nadzieję, bo tylko ludzie silni nadzieją są zdolni przetrwać wszelkie trudności. Prośmy o wewnętrzną radość, bo jest ona najgroźniejszą bronią przeciwko szatanowi, który smutny jest z urodzenia. Prośmy o wolność od zemsty i nienawiści, o tę wolność, która jest owocem miłości”.

2. „Tylko ten może zwyciężać zło, kto sam jest bogaty w dobro, kto dba o rozwój i ubogacenie siebie tymi wartościami, które stanowią o ludzkiej godności dziecka Bożego. Pomnażać dobro i zwyciężać zło to dbać o swoją ludzką godność. Życie trzeba godnie przeżyć, bo jest tylko jedno”.

3. „[W modlitwie Ojcze nasz] prosimy o chleb powszedni dla wszystkich, nie dla mnie, ale dla nas. I deklarujemy się, że będziemy przebaczać każdemu, kto nam zawinił. Ale tu jest niebezpieczeństwo, czy potrafimy przebaczać, bo inaczej wydajemy na siebie wyrok. Tan nam przebacz, jak my przebaczamy. Tylko tak”.

4. „Być światłem dla innych to stanąć z odwagą w obronie tych, którym dzieje się krzywda, to przekazać słowa pociechy płaczącym, słowa odwagi zalęknionym, słowa radości tym, którzy ją tracą, i słowa miłości tym, którzy spotykają się z ciągłą nienawiścią”.

5. „Po­trzeb­na jest mo­dli­twa szcze­gól­nie wtedy, kiedy ludz­kie siły są wątłe, kiedy siły są nad­wy­rę­żo­ne, kiedy duch musi pa­no­wać nad ludz­kim cia­łem”.

6. „Po­staw­my życie w praw­dzie na pierw­szym miej­scu, je­że­li nie chce­my, by nasze su­mie­nie po­ro­sło ple­śnią. Słowa praw­dy, życie w praw­dzie może kosz­to­wać, jest cza­sa­mi ry­zy­kow­ne”.

7. „Życie chrze­ści­ja­ni­na nie może stać w miej­scu. Nie może być w nim za­sto­ju. Ten za­stój na­stą­pi za­wsze wtedy, gdy chrze­ści­ja­nin za­trzy­ma swoje życie dla sie­bie sa­me­go. Gdy uwija gniazd­ko, w któ­rym po­czu­je się do­brze. Wpad­nie w stan sa­mo­za­do­wo­le­nia. Wtedy nie bę­dzie w sta­nie do­strze­gać obok sie­bie dru­gie­go czło­wie­ka i jego pro­ble­mów”.

8. „Ważna jest cała spo­łecz­ność, ale trze­ba w tej spo­łecz­no­ści do­strzec po­szcze­gól­ne­go czło­wie­ka, do­strzec twarz brata za­gu­bio­ne­go, po­trze­bu­ją­ce­go po­mo­cy. Każdy czło­wiek [jest] ważny i godny sza­cun­ku, ale cią­gle ist­nie­je po­ku­sa dzie­le­nia ludzi na ka­te­go­rie: ważny, nie­waż­ny. Chrze­ści­jań­skie spoj­rze­nie to do­strzec w każ­dym czło­wie­ku, że jest cząst­ką ro­dzi­ny ludz­kiej. Te róż­ni­ce wszel­kie­go ro­dza­ju czę­sto sami wy­twa­rza­my na­wza­jem zu­peł­nie nie­po­trzeb­nie”.

9. „Trze­ba wy­zbyć się lęku, który pa­ra­li­żu­je i znie­wa­la umysł i ludz­kie serce. Bać się trze­ba tylko zdra­dy Chry­stu­sa za parę srebr­ni­ków ja­ło­we­go spo­ko­ju! Warto to sobie za­pa­mię­tać”. 

10. „Ale na dro­dze na­sze­go życia cią­gle trze­ba wy­bie­rać. Wybór w dużej mie­rze za­le­ży od tego, jaki cel w życiu po­sta­wi­my. Wy­bo­ru też do­ko­nu­je się w róż­nych oko­licz­no­ściach ży­cio­wych. Czło­wiek wy­brać musi sam. Bóg sza­nu­je czło­wie­ka do tego stop­nia, że po­zwa­la sie­bie od­rzu­cić, byle tylko nie zmniej­szyć ludz­kiej wol­no­ści. Bo war­tość czło­wie­ka jest tak ogrom­na, że klęka przed czło­wie­kiem sam Bóg czło­wiek. Do zro­zu­mie­nia swo­jej wiel­ko­ści i Bo­że­go dzie­cięc­twa czło­wiek do­cho­dzi w róż­nych sy­tu­acjach ży­cio­wych. Do stwier­dze­nia, że droga bez Boga pro­wa­dzi do­ni­kąd”.

11. „Aby być świę­tym, trze­ba dobre i wiel­kie spra­wy życia wy­ko­ny­wać świę­cie, z za­an­ga­żo­wa­niem w po­więk­sza­niu do­bro­ci i mi­ło­ści na świe­cie. Ktoś po­wie­dział, że naj­więk­szą cho­ro­bą dzi­siej­szych ludzi jest to, że w nic nie są za­an­ga­żo­wa­ni, w nic nie chcą wło­żyć serca ani duszy”.

12. „Pa­mię­taj, że zmar­twych­wsta­niesz do życia wiecz­ne­go. Zmar­twych­wsta­niesz – ale czy do życia w szczę­ściu, czy w bez­na­dziej­no­ści, za­le­ży od tego, czy w porę za­trzy­masz się i nadasz wła­ści­wy sens i wła­ści­wą war­tość swo­je­mu życiu”.